“Wat voel je dan nu?”
Terwijl ze haar hand op mijn been legde deed ik mijn best om te ontdekken wat ik dan eigenlijk precies voelde – maar ik had geen idee. Behalve dan: weerstand.
Het was 2008 en ik zat vol in mijn burn out. Op aanraden van de huisarts was ik een aantal weken eerder begonnen aan cognitieve gedragstherapie, maar daar ook bijna direct weer mee gestopt. Want ik hoorde daar niks nieuws en de overmatige fascinatie met mijn kindertijd vond ik vooral irritant 
.
Wist ik veel dat het nog erger kon. Op de tafel bij een haptonoom ontdekte ik namelijk hele nieuwe lagen van ongemak. Ook shocking: de oordelen waar ik mezelf op betrapte. Zoals: ‘wat een slap gedoe’, ‘wanneer schiet het nou een keer op’ en ‘wat heeft dit voor zin?!’.
Maar stiekem was dit wel precies wat ik nodig had.
Uit je hoofd, in je lijf
Want al dat ongemak en die weerstand kwam omdat ik het nu anders probeerde te doen. Omdat ik werd uitgedaagd om niet in mijn hoofd te zitten maar op te merken wat er in mijn lichaam allemaal gebeurde.
Om te voelen, dus eigenlijk.
En waarom is dat nou zo belangrijk?
Nou, omdat we als mens meer zijn dan een wandelend hoofd. En omdat je lichaam niet kan liegen. Sterker nog: het geeft je de hele dag door geweldige feedback over hoe je in de wereld staat. Helaas zijn velen van ons het contact met hun lichaam behoorlijk kwijtgeraakt. Met als gevolg een druk en overbelast hoofd, niet-weten wat je wilt, twijfelen aan jezelf en overspannenheid of zelfs burn out.
Als je mijn blogs al wat langer leest dan weet je inmiddels wel dat het dus een goed idee is om het contact met je lichaam weer te gaan herstellen. Maar tussen dat weten en het ook daadwerkelijk doen; daar zit nog wel een verschil. Want altijd zijn er de bekende to do lijstjes, verwachtingen van anderen (of van jezelf 
) en de algehele gejaagdheid van de maatschappij waarin we leven. Met heel veel prikkels en heel weinig ruimte voor vertraging en rust.
Dus hoe doe je dat dan, meer contact maken met je lichaam (en dus ook je gevoel)? Daar zijn veel manieren voor maar in deze blog wil ik er eentje met je delen die je altijd en overal kunt toepassen. Lekker concreet en ook nog gesteund door een app 
, zodat je er niet zelf aan hoeft te denken en het weer een nieuw item op je to-do lijstje wordt.
Oefening in bewust ademen
Je ademhaling is echt een briljante tool om direct in contact te komen met wat je eigenlijk voelt. Want de manier waarop je ademhaalt in een bepaald moment geeft je waardevolle informatie over hoe je dat moment ervaart. En nou hebben vele van ons de neiging om daar iets in te willen sturen of veranderen. Als je bijvoorbeeld merkt dat je adem hoog zit en je hebt een keer gehoord of gelezen dat een ‘goede’ ademhaling in je buik begint dan kun je zomaar je best gaan zitten doen om meer in je buik te ademen.
Maar dat hoeft helemaal niet!
Bovendien is dat weer voer voor die stem in je hoofd die zegt dat je het niet goed doet, want je ademhaling zit ’te hoog’. En als het je dan niet helemaal lekker lukt om naar je buik te ademen, dan doe je DAT weer niet goed 
.
Ik wil je uitnodigen om de komende paar dagen gewoon eens op je ademhaling te letten ZONDER er iets aan te veranderen. Zet om de paar uur een timer op je telefoon (of installeer de Mindfulness Bell App, heel handig) en neem 1 minuut de tijd om bewust met je aandacht bij je ademhaling te zijn. Zonder er ook maar IETS in te sturen.
Daar doe je een paar dingen mee die heel belangrijk zijn:
1. je stopt met wat je aan het doen bent om bewust aandacht aan jezelf te geven
2. je komt uit je hoofd en in je lijf
2. je neemt waar hoe het om dit moment met je is
En dan ben ik eens benieuwd wat dit voor je doet als je het een paar dagen hebt geprobeerd. Vertel je me dat even met een reply op dit mailtje? Vind ik leuk om te horen. En als het vragen oproept; stel ze gerust!
Hartelijke groet,
Selena
PS: Er is ook weer een nieuwe aflevering van de podcast beschikbaar. Deze keer praat ik met Kim Maartje Lakke, relatie- en psychotrauma therapeut. In ons gesprek ontdek je:
- dat veel kennis op willen doen ook een coping strategie is;
- hoe ‘de Professor’ met beide benen op de grond kwam toen haar tweeling een verstandelijke beperking bleek te hebben;
- wat er nodig is als meer weten niet (meer) helpt;
- dat we zo ons best doen om ‘goed genoeg’ te worden vanuit de behoefte om erbij te horen;
- hoe waardevol het is om je eigen innerlijke waarden ontdekken en daar trouw aan te zijn;
- dat er 88 archetypes in ieder mens zitten en dat je daarmee kunt spelen;
- en dat ieder mens zichzelf mag zijn, ongeacht of je iets wel of niet kunt.
Luister hem via deze link.
).
. 
.
) heb ik maar even niks gedaan. Heel helend en een tip die ik je zou willen meegeven, mocht je herkennen dat je nog weleens wat streng voor jezelf kunt zijn en dan iets doet wat éigenlijk niet goed voelt 
.
Het kleine bosje met krullen voor mij stuitert van de trap af, en ik hou mijn hart vast. We hebben namelijk geen trapleuning meer. Al weken niet, want we zijn ‘in fases’ aan het verbouwen. Oftewel: tenenkrommend traag.
?
) bij jezelf blijven en van daaruit communiceren. Wat bedoel ik daarmee?
. Verantwoordelijkheid te nemen voor mijn behoeften EN mijn gevoel. Om bij het voorbeeld te blijven: dat ik angst voel, is van mij. Evenals de keus om dat te laten voortduren (want natuurlijk kan ik het ook zelf doen of er iemand voor betalen). Dus ik zeg af en toe dat ik het fijn zou vinden als de trapleuning er komt. En laat los.
.
!
De mannelijke energie als overlevingsstrategie
, met dank aan het Universum).
). En bovendien had ik al een dikke vier weken niks meer verstuurd. Dus. Aan de bak!
Bij mij lopen de tranen over mijn wangen iedere keer als iemand bij dat gevoel komt. Bij die diepe kern van liefde voor zichzelf. Als er verzachting is, een glimlach en diepe ontspanning. Al is het maar heel even en voor dat ene moment: dat is goud.
Die vriendin vertelt je heel enthousiast over haar nieuwe baan, en jij ziet al aankomen dat ze daar doodongelukkig in gaat worden. Zeg je dat dan? Of hou je je mond omdat je de sfeer niet wilt bederven en bang bent dat ze jou stom vindt als je je uitspreekt?