“Het lukt me gewoon niet”. Ze gaat even verzitten in de stoel terwijl haar voeten heen en weer wiebelen en ze me niet echt aan durft te kijken. “Als ik bij jou ben wel, maar zodra ik hier de deur uit ga raak ik het toch weer kwijt.” We zijn al een tijdje bezig, en ze beseft prima dat ze het toch echt zelf zal moeten doen. “Ik weet het wel, maar op de en of andere manier doe ik het niet. Ja, voor een dag of twee, maar daarna zakt het weer weg”. Het is even stil, terwijl ze wegkijkend wacht op mijn oordeel – of oplossing. Dat geef ik niet, en nu wordt het wat mij betreft leuk. Want wat gebeurd hier nou eigenlijk?
Het is zo herkenbaar, ook voor mijzelf nog. Je wéét wel dat iets goed voor je is, maar toch doe je het niet. Zelf heb ik dat bijvoorbeeld met mediteren. Ik heb van die periodes dat ik me voorneem om het weer elke ochtend te doen, al is het maar 10 minuten. Heel soms lukt het me ook dat daadwerkelijk. En dat hou ik dan een dag of drie vol, totdat ik de kinderen beneden hoor ruzieën, mijn maag knort of mijn to-do lijstje ervoor zorgt dat ik zó ongemakkelijk op dat kussen zit dat ik het niet meer vol hou. Waarop ik mezelf natuurlijk keihard afkeur: de hele point van mediteren is tenslotte dat je je door dit alles niet laat afleiden en gewoon blijft zitten. Slappe hap dus.
Vooral dat laatste is waar het mij om gaat, en waar ik het in deze blog eens over wil hebben. Die afkeuring, het gevoel dat je het niet goed doet. Omdat je beter weet. Maar ja, weten is niet alles. En maar een heel klein deel van ons gedrag komt voort uit bewuste, weloverwogen keuzes. Die we trouwens alleen maar kunnen maken op momenten dat alles goed gaat, de wateren kalm zijn en we in rust stand verkeren. Want onder stress gaat alle logica het raam uit en komen we in de bekende vlucht/vecht/bevries stand terecht. Tenzij je heel veel mediteert natuurlijk, dan stijg je daar misschien ooit bovenuit ;).
En dus is het niet voldoende om alleen maar te’ weten’ dat iets goed voor je is. Veel interessanter is het om te kijken naar wat de reden is dat je het dan toch niet doet. En dan wel even wat dieper dan “tja, eh….ik weet het ook niet….”. Want niemand doet iets zonder goede reden, of die nou bewust is of niet. En een goede reden is iets heel anders dan een excuus. In mijn geval zit ik niet iedere ochtend 10 minuten op een kussen, omdat a) ik er eerlijk gezegd echt geen zin in heb en b) als ik het wel doe, ik geconfronteerd wordt met alle onrust in mijn hoofd en stijfheid in mijn lichaam. En da’s niet fijn. Dus wat het me oplevert om níet te gaan zitten, is dat ik dat niet hoef te voelen. Maar het kost me ook wat, namelijk dat ik niet structureel echt met aandacht bij mezelf ben en mijn mind niet train om erbij te blijven, ook als het ongemakkelijk is. En dus in het dagelijks leven weinig ruimte ervaar en vaker dan me lief is ongeduldig reageer, mezelf en anderen veroordeel etc.
The trick is om uit het oordeel te blijven (best logisch dat ik al die onrust niet wil voelen) en erachter te komen of er ook een andere manier is om dat waar ik behoefte aan heb (innerlijke rust, ruimte voor mezelf) te krijgen dan op een meditatiekussen te gaan zitten. En die is er. Of om toch te besluiten om wel weer te mediteren omdat ik nu heel bewust heb wat het me kost en oplevert. Maar meestal worden we zo onderuit gehaald door de zelfafwijzing (“wat slecht van me dat ik alweer niet heb gemediteerd”), dat er helemaal geen mogelijkheid is om open naar creatieve oplossingen te zoeken. Dus dat is mijn tip van vandaag: als jij merkt dat je jezelf veroordeeld om iets wat je niet hebt gedaan wat je wel had willen doen, wees dan nieuwsgierig. Stel je oordeel even uit, en vraag je eens af “wat is mijn goede reden om het niet te doen?” Want die heb je! Wil je hem met me delen in de comments? Zou dapper van je zijn, ik vind het leuk om te lezen en het is vast herkenbaar voor anderen.
Lieve groet,
Selena
PS: Voor mijn vrouwelijke lezers die eigenlijk wel weten dat het een goed plan zou zijn om meer tijd en ruimte voor zichzelf te maken, maar dat toch lastig vinden: er zijn nog maar 2 plekjes vrij in de Vrouwengroep die aanstaande dinsdag van start gaat! # jekunthetookgewoondoen