Vader, moeder en twee kinderen in een rijtjeshuis: aan de buitenkant was mijn jeugd vrij standaard. Maar mijn moeder ging, ondanks haar goede bedoelingen, vooral op in haar eigen emoties. Mijn vader negeerde dat schouderophalend, terwijl hij in de schuur dat ene kastje nog even af ging maken. Praktisch gezien kwam ik niks tekort, maar op emotioneel gebied was het navigeren in het donker. Ik voelde me vaak alleen en was het liefst op mijn kamer.
In de natuur voelde ik me wel thuis. Daar ervaarde ik een diepe rust en een verbondenheid die ik in het dagelijks leven niet kende. Tussen mensen (eerst in het gezin, maar later ook op school en met collega’s) hield ik me weliswaar goed staande maar voelde ik geen echte aansluiting. Wel had ik een handje vol vrienden met wie ik het liefste 1 op 1 tijd doorbracht. Boomhutten bouwen, dieren redden en – later – goede gesprekken voeren over het leven.
Op zoek naar mezelf
Mijn twintiger en dertiger jaren stonden onbewust in het teken van een zoektocht naar onvoorwaardelijke liefde en verbinding. Aan de buitenkant leek alles prima te gaan (goede baan, langdurige relaties, veel reizen). Maar echt gelukkig was ik niet en ik wilde begrijpen waarom niet. Mijn baan vond ik allang niet meer leuk, al was ik er goed in. Jarenlang ben ik bezig geweest met persoonlijke ontwikkeling. Ik mediteerde in de bergen van de Himalaya, volgde trainingen voor persoonlijke ontwikkeling in de VS en Europa, ging een tijdje in psychotherapie, deed aan yoga en had een goed gevulde kast met zelfhulpboeken. Ik maakte bijzondere dingen mee en leerde veel, maar alle opgedane kennis en ervaring ten spijt belandde ik zo rond mijn 31ste toch in een burn-out. Mijn gevoel dat ik nooit echt goed genoeg was, werd maar weer eens bevestigd.
Ouderschap als spiegel
Een paar jaar later werd ik moeder. ‘The next level’ voor persoonlijke ontwikkeling, want niemand spiegelt je zo helder als je eigen kinderen. Alle thema’s uit mijn leven kwamen nog een keer voorbij: ik deed ontzettend mijn best om een goede moeder te zijn, was bang voor verlies van verbinding (als ik het niet goed zou doen) en raakte dus weer bijna uitgeput waardoor echt genieten me vaak niet meer lukte. Maar deze keer kende ik de weg naar binnen al en was ik in staat om heel diep te doorvoelen wat er in mij geraakt werd en – belangrijker nog – wat ervoor nodig was om mezelf echt te bevrijden van die oude ballast en helemaal kunnen ontspannen in wie ik was. Als moeder, en als mens.
Van denken naar voelen
Na die periode van overspannenheid ging het roer om. Ik ontdekte lichaamswerk, wat voor mij het begin was van echte verandering. Tot dan toe had ik weliswaar al het nodige inzicht opgedaan, maar op gevoelsniveau was ik nog steeds een angstig, eenzaam kind dat zich niet veilig voelde in de wereld. Ik leerde de taal van mijn lichaam verstaan. Hoe het me constant de weg wees en hoe ik door daarnaar te luisteren, mezelf eindelijk kon bevrijden van hele diepe patronen. Van snappen hoe dingen werken ging ik naar voelen wie ik was en wat ik nodig had om écht van mijn leven te kunnen genieten. Ik startte mijn eigen praktijk, organiseerde retraites, was voor het eerst echt helemaal gelukkig met mezelf – en ontmoette spontaan mijn huidige man.
Leven in echte vrijheid
Nu leef ik vanuit een diepe innerlijke rust. Eindelijk voel ik me ‘goed genoeg’, waardoor ik zachter voor mezelf kan zijn en me vrij voel om een leven te creëren dat echt bij me past. Keuzes maak ik tegenwoordig met mijn hoofd én hart, waardoor ze meestal goed voelen (en zo niet dan stuur ik bij zonder mezelf keihard af te wijzen voor de gemaakte ‘fout’). Ik geniet met volle teugen van mijn leven met mijn gezin, voel diepe dankbaarheid voor het werk dat ik mag doen en heb er nog steeds lol in om mezelf te blijven ontwikkelen.
Ik als therapeut
Als therapeut ben ik direct en eerlijk. Spiritueel ben ik ook maar dan wel in combinatie met een no-nonse mentaliteit. Ik kan je helder uitleggen hoe de vork in de steel zit, maar begeleid je ook met humor en warmte terug naar je gevoel. Daarbij deins ik niet terug voor zogenaamde ‘negatieve’ emoties als verdriet, woede of angst… juist die gevoelens die je niet wilt hebben, leveren namelijk de grootste vrijheid op – als je ze durft te doorvoelen.
Wat je verder nog van mij mag weten is dat:
- ik vind dat ik meer zou moeten mediteren en sporten, maar het op de een of andere manier toch niet doe;
- mijn vaste ochtendritueel bestaat uit een kopje koffie met geklopte havermelk, dat ik het liefst in alle rust opdrink op dat moment vlak nadat iedereen de deur uit is;
- ik niet houd van oppervlakkig geklets, wel van gesprekken die echt ergens over gaan;
- ik een razendsnel hoofd heb dat overal verbanden ziet en niet 3 maar 10 stappen vooruit loopt;
- ik als vanzelf de leiding neem en nog steeds wel moeite heb met loslaten, waardoor ik meestal bedenk waar reizen heen gaan, wat we deze week gaan eten en welke jas ze aan zouden moeten naar school;
- ik avontuurlijk ben en gek op reizen, ook met kinderen en ze in hun baby- en peutertijd zodoende niet alleen de helft van Europa maar ook bestemmingen als Brazilië en Colombia hebben gezien;
- ik gezond, biologisch eten belangrijk vind en zou willen dat ik meer tijd had om nieuwe recepten uit te proberen;
- ik ervan droom om in de natuur te wonen, ergens waar het warmer is dan hier maar tegelijkertijd het lastig vind om alles hier achter te laten;
- ik graag en snel lees en mijn man nog steeds verbaasd is als er alweer een nieuwe titel op het nachtkastje ligt.
Kom je kennismaken?
Je bent van harte welkom op mijn praktijk in Leiden (Skype/Zoom kan ook) voor een gratis sessie van 30 minuten, waarin ik je in ieder geval alvast vertel wat ervoor nodig is om wérkelijk liefdevol met jezelf om te gaan en hoe ook jij dat kunt bereiken (tipje van de sluier: het zit hem niet in nog meer ‘aan jezelf werken’ of nog beter je best doen!)